Mijn naam is Bea en ik neem jullie mee,
op een reis door creativiteit, vol kleur en idee.
Met open hart en veel vreugde,
deel ik mijn blog, vol passie en deugde.

Koken en interieur, mijn creatieve passie,
zo begon mijn reis met het vak creatieve expressie

 

Buiten mijn comfortzone treden,
pak ik liever snel de benen.
Ik hou van mijn zone, voel me er veilig,
haal me eruit en ik word scharnijdig.

Maar er was geen ontsnappen meer, het moest gebeuren,
mijn creatieve reis begon, geen zin meer om te seuten.

 

Het strartte met zoeken op websites dichtbij,
in Antwerpen, mijn stad, zo levendig en blij.
Een plek vol cultuur en creatieve kracht,
waar ideeën groeien en nieuwe dromen worden bedacht.

 

Sneller dan verwacht werden tickets geboekt en plannen gemaakt,

goedkoop was het niet, maar het moest wel worden betaald.

 

Verschillende culturele en historische plekken werden bezocht,

in stille zalen, waar kunst de tijd overschot.
In musea en theaters, waar artiesten tot leven werden gebracht,
werd schoonheid ontdekt die men niet had verwacht.

 

Het begon met de muzikale danschoreografie van Dada Masilo,
een spetterende kracht, een sierlijk cadeau.
Het eindigde luid met een daverend bravo,

In het Middelheimmuseum, waar bomen staan,
ben ik op een zonnig pad gegaan.
Tussen beelden, stil en fijn,
ontmoette ik een kunstwerk, groot en klein.

Een vrouw van brons, haar armen hoog,
alsof ze zweeft naar omhoog.
Rik Wouters gaf haar kracht,
in stilte riep ze zacht.

 

Liedjes componeren doe ik met genoegen en plezier,
ik sluit mijn ogen en laat de woorden vloeien op mijn papier.
Zingen doe ik liever dan goed,
maar geef me een pluimpje, het gaat om de moed!

Tijdens het workshop aardewerk werd er gevormd met zachte hand,
gedraaid en gebakken uit klei en zand.
Een schaal, een vaas, iets kunstig en sterk
pure ziel stroomde in dit eenvoudig werk.

Bij Luminaries, vol talent en kracht,
wordt er gedanst, gezongen en gelacht.

Ik beweeg er vrij, laat mijn fantasie maar gaan,
en durf gewoon mezelf te staan.

 

De Koningin Elisabethzaal, stijlvol en groot,
bracht muziek die precies de juiste sfeer beoogt.

Jaap van Zweden, met passie en kracht,
leidt elk orkest met meesterlijke pracht.

Augustin Hadelich met viool in zijn hand,

betoverd stil het hele land.

Twee grootheden, elk met hun eigen manier,
samen brengen zij puur muzikaal plezier.

 

Het Klokhuis, een theater gezellig en klein,
bracht mij in Parijs, alsof ik er was, zo fijn.

Het verhaal van Jacques Brel raakte mij diep,
een les die als een lied in mijn hart verder sliep.

La Vie en Rose” klinkt zacht in mijn oor,
mijn favoriete lied, hoe vaak ik het ook hoor.
Elke noot vult mijn hart met genoegen,

Een plaats waar vreugde en rust samenvloeien.

 

Een blog samenstellen, het onbekende tegemoet gaan,
aan het eind van het proces moet ik ook nog voor een klas staan.
Zweet en moeite heb ik erin gestopt,
maar zie mij hier staan, ook al is dit rijmpje niet top.